Ik was nog maar net door de voordeur naar binnen gestapt of het werd mij
meteen duidelijk: Hier woonde creativiteit, gezien de vele schilderen die een
mooie plaats in de ruime hal hadden gekregen. Schilderijen in diverse
kleurstellingen en thema’s.
Even later spraken we over de invulling van het afscheid maar zeker ook over
zijn leven, en vooral ook over hun leven samen.
Een leven met veel mooie momenten van geluk en liefde maar ook momenten
van verdriet, intens verdriet. Ze vertelde mij dat ze al deze gevoelens tot uiting
had laten komen in de vele schilderijen, want inderdaad die waren door haar
gemaakt.
Ze zag mijn belangstelling en toen we besproken hadden wat eerst geregeld
moest worden, spraken we over het leven van haar man, over hun leven samen, over alles wat ze hadden meegemaakt. Ze vertelde mij daarover op een
bijzondere manier.
En zo liepen we door het huis waar de schilderijen mij het leven, wat ze samen
hadden geleefd, lieten zien. En elk schilderij vertelde zijn eigen verhaal, een
verhaal in lichte, vrolijke soms intense kleuren, donkere schakeringen met
lichte randjes.
Het begin in mooie pastel kleuren die een sfeer van onbezorgd jong zijn
weergaven, vertrouwen hebben in een toekomst met elkaar. Met het verstrijken van de tijd werden de kleuren dieper, soms door donkere tinten overschaduwd, die de tijden van verlies en verdriet weergaven, maar uit elk schilderij sprak de liefde voor elkaar die alleen maar intenser werd.
En nu was alles anders geworden, en ook daar spraken we over, over het
schilderij wat in haar gedachten al vorm had gekregen. Een creatieve uiting van
“het moeten missen van wat er was en nooit meer komt” verwerkt in kleur en
compositie, met de alles overheersende liefde voor altijd aanwezig.
Waarin alles weer samen kwam en creativiteit troost kan bieden, kracht kan
geven door te gaan.
Team Haaksma & de Haan